Ξεκίνησα να βλέπω Game of Thrones, όπως και τόσοι άλλοι, για να δω τι στο καλό είναι αυτό για το οποίο μιλάνε όλοι. Ήταν επικής φαντασίας, έπαιζε ο Μπόρομιρ κάποιον που του έμοιαζε, ήταν υπερπαραγωγή, είχε δράκους, τι άλλο να θέλει κανείς από μια σειρά!
Τελικά ο πρώτος κύκλος δεν με απογοήτευσε, ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα και πολλά περισσότερα. Κάποια από αυτά μου άρεσαν, κάποια άλλα όχι και τόσο. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που αρέσκονται στην ωμή βία, στο αίμα και στο σκληρό θάνατο, ακόμα κι αν είναι "ψέματα" και στην "οθόνη" και δεν ξέρω κι εγώ τι. Οι εικόνες που σου καρφώνονται στο μυαλό είναι πέρα για πέρα αληθινές και μπορεί να σε συντροφέψουν ακόμα και μετά το τέλος της σκηνής που εκείνη τη στιγμή δε σε σόκαρε. Βέβαια, αυτό είναι ένα μόνο από τα χαρακτηριστικά του GoT: η στεγνή βία και ο ξαφνικός θάνατος. Είναι γεμάτο αγωνία, δράση, ανατροπές, ρεαλισμό (όσο αυτό μπορεί να ειπωθεί για μια σειρά φαντασίας) και φυσικά δράκους!! Παρακάτω να προειδοποιήσω πως υπάρχουν κανονικά σπόιλερ, μόνο που αν είστε ενεργοί χρήστες του ίντερνετ τα τελευταία 4 χρόνια δε νομίζω πως θα σας είναι κάτι από αυτά καινούργιο.