Ο Μάρτης με τα τριήμερα είναι πια παρελθόν, τριήμερα που και τα δύο αν και πολυαναμενόμενα, δεν κύλησαν όπως θα ήθελα καθώς το πρώτο υπήρχε μια υποψία γαστρεντερίτιδας και το δεύτερο μια υποψία γρίπης (ωστόσο καθώς με έπιασε η νοικοκυροσύνη μου μια Κυριακή και αποφάσισα να πλύνω α λα σάμερ τα μπαλκόνια και τα παντζούρια μας, δηλαδή με σαγιονάρα και νερό να πέφτει στα πόδια, μπορεί και να την πάτησα, πολύ απλά, από μόνη μου!). Η γρίπη ακόμη δε με έχει αφήσει!
Σου έχω μιλήσει πεταχτά γι' αυτό, τόσο αναφορικά σε άρθρα εδώ όσο και στο Tiktok (όπου έχω και βιντεάκι αρχικό αλλά και μερικά με τη μέθοδο σε εφαρμογή). Αποφάσισα, έπειτα από λίγη επιπλέον προσωπική εμπειρία από την αρχική ιδέα, να έρθω με ένα πιο αναλυτικό άρθρο με πλήρεις οδηγίες που θα βοηθήσουν κι εσένα να εφαρμόσεις τη μέθοδο αυτή.
Περνάνε μήνες που είμαι εντάξει με το να μην αγοράζω νέα βιβλία, που δεν με απασχολούν οι νέες κυκλοφορίες κι ύστερα είναι άλλοι που θέλω να τα πάρω όλα αμέσως τώρα, που τρώγομαι, που θέλω να ψωνίσω χωρίς λογική. Αυτό το διάστημα είναι τέτοιο. Γράφω αυτό εδώ το άρθρο, λοιπόν, με σκοπό να βάλω σε λέξεις αυτή τη δίψα για
βιβλιοαγορές μήπως και την ξορκίσω και κάπως καταλαγιάσει και δε με
βασανίζει πχια.
Ο Φεβρουάριος που έγινα 36 κι ό,τι λέμε πως η ηλικία είναι απλά ένα νούμερο εγώ μπήκα στα 36 και λίγες μέρες μετά με έπιασε η μέση μου και κράτησε το θέμα κοντά δύο βδομάδες. Είναι συσσωρευμένα χρόνια ακινησίας, αγυμνασιάς και κακής στάσης; Είναι ναι, αλλά δε με είχε πιάσει η μέση μου στα 26! Ωστόσο βρίσκω πάρα πολύ εγωιστικό και προσβλητικό μη σου πω, όταν κανείς γκρινιάζει γιατί έκλεισε ξερωγω τα 22 ΓΙΑΤΩΘΕΩ που αποφάσισα πως δε θα ξαναγκρινιάξω για την ηλικία μου (αν και φέτος το πήγα λίγο χιουμοριστικά πως "πενθώ τα νιάτα μου" φόρεσα και μαύρα και γυαλί, αλλά με κόκκινο κραγιόν γιατί ντάξει, ήταν η μέρα μου, και είχε την πλάκα του, ιδίως γιατί χρησιμοποιώντας αυτό το κόνσεπτ έβαλα τους μικρότερους στη δουλειά να μου κάνουν θελήματα!).
Αν γνωρίζεις το συγκεκριμένο άρθρο είναι γιατί το έχω κάνει μερικές φορές ξανά στο παρελθόν, δυο φορές πέρυσι νομίζω υπάρχουν δύο άρθρα Κρίνω βιβλία από τα εξώφυλλά τους, κατά τα οποία μαζεύω βιβλία που είναι στις νέες κυκλοφορίες από τους πιο μεγάλους εκδοτικούς η αλήθεια είναι, βρίσκω και κάποια που είναι στα υπό έκδοση, και τα οποία για κάποιο λόγο μου τραβάνε την προσοχή. Μπορεί να είναι γιατί μου φαίνονται ενδιαφέροντα; Μπορεί να είναι γιατί μου φαίνεται κάπως περίεργο το εξώφυλλο ή ο τίτλος και μπορεί να κάνω συνειρμούς για το περί τίνος πρόκειται; πολλά μπορούν να συμβαίνουν. Βασικά σε αυτά τα επεισόδια κάνω κάποιες μαντεψιές με βάση το εξώφυλλο τον τίτλο και οποιαδήποτε πληροφορία μπορεί να δώσει το εξώφυλλο για το εκάστοτε βιβλίο, έπειτα διαβάζω την περίληψή του να δούμε κατά πόσο έχω πέσει μέσα και εντέλει σου λέω αν ακόμη με ενδιαφέρει το συγκεκριμένο βιβλίο ή αν δεν, βαριέμαι, πλήττω, όχι!
Μέρος πρώτο:
Η ΣΧΟΛΗ
Οι σπουδές μου στο τμήμα γαλλικής γλώσσας και φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ήταν μια πολύ καλή ιδέα, παρόλο που αισθάνομαι πως δεν τις αξιοποίησα όπως θα έπρεπε, παρά το ότι δεν κάνω αυτή τη δουλειά σήμερα. Ή καμία σχετική για να είμαι πιο ακριβής..
Αφορμή ένας μελλοντικός συνάδελφος (αν μπορώ ακόμη να χρησιμοποιήσω αυτό τον όρο) που είναι νυν φοιτητής στο τμήμα της γαλλικής στο ΑΠΘ, είπα να φέρω στο σήμερα κάποιες αναμνήσεις από τα φοιτητικά μου χρόνια, στη Θεσσαλονίκη, πώς ήταν τότε τα πράγματα για μένα γενικά αλλά και ως βιβλιοφάγο, και γιατί η σχολή που επέλεξα (έχοντας τα διπλάσια μόρια απ' όσα είχε στη βάση της) ήταν για εμένα μια καλή επιλογή που δεν μετανιώνω ακόμη κι αν σήμερα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη δουλειά που κάνω, αφού ήταν απλά αδύνατο να ζω μόνο από αυτό.
Μια και αποφάσισα πως τα 8 πραγματάκια ήρθε ο καιρός να μπουν στο ράφι, μα επειδή δε θέλω να σταματήσω να σου λέω τα νέα μου όσον αφορά ιδίως τα βιβλία που πήρα ή εκείνα που διάβασα ή αν αξίζει να αναφερθεί κάποια ταινία ή σειρά ένα τραγούδι ή μια σκέψη, ξεκινώ νέα σειρά που κάπως είναι παραλλαγή του προηγούμενου best of, ή ίσως εξέλιξή του! Ελπίζω να το αγαπήσεις όσο αγάπησες τα 8 πραγματάκια!
Πιο απλά, πιο αργά, είμαι που είμαι ο πιο αργός άνθρωπος που ξέρεις, ψάχνω τρόπους για να γίνω ακόμη πιο αργή, ακόμη πιο ήρεμη. Είμαι το ακριβώς αντίθετο του χάζμπαντ μάλιστα, που μονίμως τρέχει, ακόμη κι όταν δεν έχει κάπου να πάει! Και με αφορμή το ότι ακολουθώντας τον ρυθμό του παραλίγο να με πατήσει αυτοκίνητο (γιατί προφανώς δεν το 'χω με την ταχύτητα!) αποφάσισα να κάνω όντως πράξη αυτό εδώ κι ας μην τον ακολουθώ τελικά στους αγώνες δρόμου του.