"Το Στρίψιμο της Βίδας", του Χένρυ Τζέιμς (Θεατρικό)

Το βιβλίο αυτό, που πολλοί εκθειάζουν, διαβάσαμε πριν κάποιους μήνες με τη Λέσχη του Τρελοκαπελά. Οι εντυπώσεις μας δεν ήταν ιδιαίτερα ενθουσιώδης ώστε να δικαιολογήσουν τον τόσο ντόρο που έχει γίνει γύρω από το όνομά του. Μάλιστα τους περισσότερους τους κούρασε η φλυαρία του Τζέιμς, ενώ η γενικότερη ιστορία δεν είναι και τόσο σαφής. Προσωπικά μου είχε αρέσει η ατμόσφαιρα του βιβλίου περισσότερο, παρά η ίδια η ιστορία, αν και δεν μπορώ να αρνηθώ φυσικά την αξία της. Ανέβηκε στα μάτια μου πολύ μετά το θεατρικό αυτό που είδαμε στην πρεμιέρα του στο θεατρικό εργαστήρι Commedia*, του Θανάση Μαργαρίτη, σε διασκευή του Τόλη Πιπερίδη.

Διαβάστε εδώ για το βιβλίο "Το Στρίψιμο της Βίδας" του Χένρι Τζέιμς.
Τα σκηνικά είναι λιτά και σκοτεινά, όσο πρέπει για να δώσουν την εντύπωση του πύργου. Δεν ξέρω αν υπήρχαν περισσότερα στοιχεία στη σκηνή αν θα βοηθούσε ή θα αποτελούσε περιττή πληροφορία. Οι πολλοί καθρέφτες τριγύρω βοηθούσαν ακόμη περισσότερο στην ατμόσφαιρα (ενώ ήταν και πρακτικοί για όσους δεν είχαν και τόσο προνομιακές θέσεις!!) 

Οι ηθοποιοί, όπως και οι ήρωες του βιβλίου, ήταν λίγοι. Η κεντρική ηρωίδα, η γκουβερνάντα δεσποινίς Γουόκερ (Χριστίνα Μαραγκοζίδου) είναι ήσυχη στην αρχή και σιγά σιγά τρελαίνεται μέσα στον απομονωμένο πύργο με τα φαντάσματα (ή μήπως όλα είναι στην φαντασία της;), αλλά χωρίς να γίνεται υπερβολικά υστερική ώστε να ενοχλήσει τα αυτιά των πιο ευαίσθητων. Η δεσποινίς Γκρόουζ, η οικονόμος του σπιτιού (Αγγελίνα Μασταγκά) είναι αρκετά αυστηρή και τα σχόλιά της όσο καυστικά πρέπει (αν και τη θυμόμουν λίγο πιο φιλική απέναντι στη νέα γκουβερνάντα από το βιβλίο). Τα δύο παιδιά ήταν εκπληκτικά! Η μικρή Φλόρα που φαίνεται τόσο αθώα αλλά σε τρομάζει όταν κοιτάζει από εδώ κι από εκεί σε σημεία όπου δεν βρίσκεται κανένας ή όταν συνομιλεί με πλάσματα που δεν είναι εκεί και ο λίγο μεγαλύτερος Μάιλς που από την πρώτη στιγμή φαίνεται πως θα είναι πρόβλημα (αν και στο βιβλίο νομίζω έδινε λίγο την αίσθηση πως ήταν λιγάκι αθώος), με το μισογυνισμό του και τις ξεκάθαρες επιρροές του προηγούμενου οικονόμου του σπιτιού.
Η παράσταση δεν είναι τόσο μεγάλη ώστε να κουράσει ή να προλάβει να κάνει κοιλιά. Άλλωστε και η ίδια η ιστορία δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Η πλοκή εξελίσσεται γρήγορα. Η ασάφεια του πρωτότυπου έργου παραμένει και σε αυτή τη θεατρική μεταφορά, αφού συζητούσαμε για ώρα μετά το αν όντως ο πύργος ήταν στοιχειωμένος ή αν η νέα γκουβερνάντα είχε αρχίσει σιγά σιγά να τρελαίνεται από τα παιχνίδια που έπαιζαν μαζί της τα παμπόνηρα πλουσιόπαιδα. 
Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιες σκηνές ως πιο δυνατές, θα διάλεγα αναμφίβολα την πρώτη σκηνή, που βλέπουμε την δεσποινίδα Γουόκερ να γράφει ένα γράμμα στο αφεντικό της μέσα σε κατάσταση πανικού, αλλά κι εκείνη που συναντά το φάντασμα της προηγούμενης γκουβερνάντας στον πύργο, γονατιστό, να προσεύχεται!! Σίγουρα πάντως προτιμώ αυτό το τέλος παρά το τέλος του βιβλίου, όχι πως διαφέρει, αλλά ίσως ο Τζέιμς να το είχε διηγηθεί κάπως γρήγορα, έτσι που όλους μας είχε μπερδέψει!

Οι εντυπώσεις άλλων θεατών της παράστασης ήταν επίσης θετικές, από άτομα που έχουν διαβάσει κι αυτά το βιβλίο και βρήκαν την παράσταση πιο ενδιαφέρουσα, ως άλλα που πήγαν για πρώτη φορά να παρακολουθήσουν θέατρο και ενθουσιάστηκαν παρά τις προκαταλήψεις που είχαν αρχικά. Πρόκειται για ένα όμορφα δουλεμένο ψυχολογικό θρίλερ, που θα παιχτεί για άλλα δύο σαββατοκύριακα. Για περισσότερες πληροφορίες ενημερωθείτε εδώ.

Παίζουν:Θανάσης Μαργαρίτης
Χριστίνα Μαραγκοζίδου
Αγγελίνα Μασταγκά
Αλεξάνδρα Δάφνη
Σωτηρία Μακρίδου

Σκηνικα-κοστούμια: Ειρήνη Τζέκου
Κατασκευη σκηνικών: Γιάννης Ζαβανδίας
Διασκευή κειμένου: Τολης Πιπερίδης
Σκηνοθεσία: Θανάσης Μαργαρίτης

*Το θεατρικό εργαστήρι Commedia βρίσκεται στην Κατερίνη

0 σχόλια