Έχω διαβάσει μόνο ένα βιβλίο της Άννας Γκαβαλντά, το "Αφήσαμε το γάμο..." που μπορείτε να το βρείτε γενικά πολύ φτηνά και είναι μικρό, ευχάριστο και καλοκαιρινό, και μου άρεσε η γραφή της και τη θεωρώ κιόλας αγαπημένη συγγραφέα. Έτσι λυπήθηκα όταν δεν μπόρεσα να βρω το βιβλίο "Μαζί" που δεν κυκλοφορεί πια, και αναγκάστηκα απλά να δω την ταινία (βέβαια, με τη νέα μου απόφαση να αρχίσω να διαβάζω βιβλία στα αγγλικά και στα γαλλικά, θα μπορούσα τελικά να το διαβάσω αν το έβρισκα σε μια λογική τιμή, στο πρωτότυπο!).
Το τρίτο βιβλίο της σειράς με πρωταγωνιστή τον ντετέκτιβ Κόρμοραν Στράικ ήρθε για να μας κάνει να αναρωτιόμαστε γιατί τελικά να μη διαβάζουμε μόνο αστυνομικά και τίποτα άλλο!
Φοβερό fanart από εδώ. |
Αν το δεύτερο βιβλίο της σειράς δεν ήταν τόσο σχετικό με τον κόσμο του βιβλίου και της συγγραφής, δε θα αναρωτιόμουν σήμερα ποιο μου άρεσε περισσότερο. Γιατί το τρίτο αυτό βιβλίο είναι πολύ έξυπνα γραμμένο, και ακόμη κι αν κάποιος έχει λίγη πείρα από αστυνομικά ή νομίζει πως έχει πιάσει το σκεπτικό της Ρόουλινγκ θα δυσκολευτεί απίστευτα να εντοπίσει τον δολοφόνο.