20.000 Λεύγες κάτω από τη θάλασσα

Μία σωστότερη απόδοση του τίτλου θα ήταν "20.000 λεύγες μέσα στη θάλασσα" ή ακόμη "20.000 λεύγες υπό τις θάλασσες", κάτι τέλος πάντων που να μην παραπέμπει σε βάθος τόσο όσο αυτός ο πασίγνωστος τίτλος που κανένας δε θα σκεφτεί πως πρόκειται για ταξίδι με υποβρύχιο σε πλάτος και πως στην ουσία 20.000 λεύγες πάνω κάτω είναι ο γύρος του κόσμου μέσα στο νερό. 
Πέρα από αυτή την πρώτη μου απογοήτευση, το βιβλίο γενικά δε με ενθουσίασε, αν και απόλαυσαν ιδιαίτερα την ανάγνωση του, γιατί Βερν, όμως επρόκειτο στην ουσία για ένα τεράστιο ντοκιμαντέρ, όπου ένας μυστηριώδης τύπος, ο καπετάνιος Νέμος, που αυτό δεν είναι το πραγματικό του όνομα, έχει αυτοεξοριστεί από την επίγεια ζωή, επιλέγοντας την υποθαλάσσια. Με το υπερσύγχρονο υποβρύχιό του, τον Ναυτίλο, σώζει τον καθηγητή Αρονάξ μαζί με τον Σύμβουλο και τον Καναδό Νεντ και τους λέει πως στην ουσία τους έσωσε, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να τους αφήσει να φύγουν, αλλά να μην το σκέφτονται αυτό αρνητικά, αφού έχουν τη μοναδική ευκαιρία να ταξιδέψουν μαζί με αυτόν και το υποβρύχιό του εντελώς δωρεάν! Βέβαια δε σταματάει στιγμή να τους αντιμετωπίζει σαν ξένους, δεν τους αποκαλύπτει ποτέ τίποτα για τον εαυτό του και γενικά δεν τους πολυμιλάει αν δε το θέλει ο ίδιος.
Από εκεί και πέρα το βιβλίο είναι γεμάτο θαλάσσια πλάσματα, λιγότερο ή περισσότερο επικίνδυνα, ταξίδια στα πιο μυστήρια μέρη της γης, μικρές ανεξήγητες περιπέτειες, και μία τελική εντύπωση πως δε μάθαμε σχεδόν τίποτα από αυτά που θέλαμε. Αναγκαστικά ο αναγνώστης πρέπει να διαβάσει το προηγούμενο βιβλίο της τριλογίας "Τα τέκνα του πλοιάρχου Γκραν" μπας και μάθει κάτι παραπάνω για τον Νέμο, αλλά και το επόμενο, τη "Μυστηριώδη Νήσο" μήπως και λέει εκεί για την κατάληξη της όλης περιπέτειας.

Σε γενικές γραμμές μέχρι στιγμής, βρίσκω τα λιγότερο γνωστά έργα του Βερν πιο συναρπαστικά από τα μεγάλα και πασίγνωστα.

Εσείς τι έχετε διαβάσει; Πώς σας φάνηκε;

8 σχόλια

  1. Στη Μυστηριώδη νήσο ο συγγραφέας αποκαλύπτει το μυστικό του Κάπτεν Νέμο. Εμένα μου είχε αρέσει πάντως πολύ: έχει τόσο ωραίες περιγραφές της θάλασσας και οι χαρακτήρες εμένα μου φανήκαν αρκετά πετυχημένοι, αν και κάπως κλισέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος17/4/18 11:48 π.μ.

    Μα το "υπο" δεν σημαίνει "κάτω"; Γιατί το θεωρείς λάθος;
    Τα "τέκνα" νόμιζα ότι ήταν το δεύτερο μέρος της τριλογίας :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ισχύει.. δε ξέρω ποιος τίτλος θα ήταν ιδανικός ώστε να μην παραπέμπει σε βάθος! Εκτός αν μόνο εμένα με μπέρδεψε έτσι!!

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος19/4/18 12:50 π.μ.

      Ξέχασα επίσης να πω πως το βιβλίο που παρουσίασες είναι διασκευή. Μια καλή πλήρη έκδοση με χορταστικά σχόλια, είναι αυτά των -αγαπημένων σου-εκδόσεων "4Π". Αλλά πολλά απο τα επιστημονικά που περιγράφει είναι ξεπερασμένα και μπορεί να φανούν κουραστικά.

      Παρεμπιπτόντως συγχαρητήρια για το blog σου· είναι πολύ όμορφο!

      Διαγραφή
    3. Σ' ευχαριστώ πολύ :)

      Δυστυχώς τα περισσότερα τέτοιου τύπου κλασσικά δύσκολα τα βρίσκεις σε μη διασκευές.. ακόμα και οι Άθλιοι που έχουν κυκλοφορήσει είναι διασκευή. Το κακό είναι πως αν το έχω διαβάσει μια φορά δεν πρόκειται να το ξαναπιάσω μετά στην ολόκληρη εκδοχή του, ακόμα κι αν πρόκειται για κάποιο τόσο αγαπημένο όσο τους Άθλιους.

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος4/5/18 6:21 μ.μ.

    Υπαρχουν πλήρεις εκδόσεις των "αθλίων" απο τις εκδόσεις "ζαχαρόπουλος" και "καστανιώτη".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καστανιώτη αγαπώ!! Ζαχαρόπουλο όχι και τόσο να σου πω την αλήθεια... και είναι κρίμα γιατί έχει εκδώσει άπειρα κλασσικά!

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος5/5/18 7:28 μ.μ.

      Μαζί σου Αλίκη! Και εμένα μ'αρέσει ο Καστανιώτης· θεωρώ οι περισσότερες εκδόσεις του (όχι όμως όλες), είναι αρκετά επιμελημένες. Τα ίδια με σένα όσο αφορά και τον Ζαχαρόπουλο.

      Διαγραφή