Το Βιβλίο των Χαμένων Πραγμάτων

Πρωτότυπος τίτλος: The Book of Lost Things
Συγγραφέας: John Connolly

Εκδόσεις: BELL
Κυκλοφορία: Σεπτέμβριος 2007
ISBN: 978 960 450 909 6
Σελίδες: 352

Σε μια τολμηρή στιγμή, λοιπόν, άρπαξα αυτό εδώ το βιβλιαράκι και άρχισα να το διαβάζω. Η ιστορία κυλούσε εκπληκτικά γρήγορα και είχε πολύ ενδιαφέρον. Ο μικρός Ντέιβιντ, ένα καλό αγόρι που αγαπάει τους γονείς του και διαβάζει τα βιβλία του, χάνει τη μαμά του και όλος του ο κόσμος γυρίζει τα πάνω κάτω. Ο μπαμπάς του ξαναπαντρεύεται, η νέα του οικογένεια μετακομίζει σε ένα μακρινό σπίτι, αποκτά κι έναν καινούργιο εκνευριστικό αδερφό που κλαίει συνέχεια και σα να μην έφταναν όλα αυτά, ο κόσμος αποφάσισε να κηρύξει τον δεύτερο Μεγάλο Πόλεμο.

Ο Ντέιβιντ κλείνεται στον εαυτό του, αποφασισμένος να διατηρήσει τη μνήμη της μητέρας του που προφανέστατα ο πατέρας του έχει ξεχάσει, και αφιερώνεται στα βιβλία τα δικά του κι εκείνα του παλιού σπιτιού που ανήκαν κάποτε σε ένα αγόρι που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς, τον Τζόναθαν Τάλβι. Μόνο που κάποια μέρα, τα βιβλία αρχίζουν να του ψιθυρίζουν. Μερικά, τα πιο παλιά και σκονισμένα, μιλάνε αργά και βαρετά. Και άλλα, τα πιο συναρπαστικά και πολυδιαβασμένα, φωνάζουν με ενθουσιασμό. Και κάπου κάπου, ένας μυστηριώδης Καμπούρης κάνει την εμφάνισή του, μόνο για να εξαφανιστεί πάλι τόσο γρήγορα, ώστε να αμφιβάλει αν πραγματικά τον είδε ή απλά τον φαντάστηκε. 

Και τότε, μια νύχτα, ενώ θα πέφτει κατά πάνω του ένα στρατιωτικό αεροπλάνο από τον ουρανό, ο Ντέιβιντ θα περάσει μέσα από ένα δέντρο και θα βρεθεί σε έναν άλλο κόσμο, έναν κόσμο μαγικό, όπου όλα τα παραμύθια που ξέραμε κι όλες οι ιστορίες του κόσμου έχουν σάρκα και υπόσταση, μα είναι τόσο μα τόσο διαφορετικά από εκείνα που νομίζαμε... Η κοκκινοσκουφίτσα δεν ήταν θύμα του κακού λύκου, και η Χιονάτη δεν ήταν η καλοσυνάτη κοπέλα που κυνηγούσε η κακιά μάγισσα. Η ωραία κοιμωμένη δεν περίμενε τον καλό της πρίγκιπα για να την ξυπνήσει, και ο Ρουμπελστίνσκιν δεν ήταν απλά ένας μοχθηρός καλικάντζαρος...

Το ταξίδι του Ντέιβιντ στον φανταστικό αυτό κόσμο θα περάσει από σαράντα κύματα, και μέσα από αυτά, εκείνος θα αποκτήσει γνώσεις, εμπειρίες και θα μεγαλώσει πριν την ώρα του.

Αρχικά μου έδωσε την εντύπωση πως όλη αυτή η ιστορία εκτυλισσόταν μέσα στο μυαλό του μικρού Ντέιβιντ σαν φυσική του άμυνα μετά το θάνατο της μητέρας του και όλων αυτών που άλλαξαν στη ζωή του, άλλωστε μας λέει πως πάθαινε κάποιες κρίσεις. Όμως στο τέλος καταλαβαίνεις πως δεν πρόκειται για ψυχολογικό ρεαλιστικό ανάγνωσμα, αλλά για ένα παραμύθι για μεγάλους. Άλλωστε ο John Connoly γράφει μόνο φαντασίας, και μόνο τρόμου, οπότε δε θα μπορούσε κι αυτό να είναι κάτι λιγότερο. Κατά κάποιον τρόπο το λες και υποκατάστατο ενός Κινγκ όταν έχεις μεγάλη επιθυμία να διαβάσεις λίγο Κινγκ.

Σε γενικές γραμμές μου άρεσε πολύ αυτό το βιβλίο. Πέρασα καλά διαβάζοντάς το και παρόλο που ήταν παραμύθι (για μεγάλους, το τονίζω!!) ήθελε και μια κάποια συγκέντρωση για να το παρακολουθήσεις. Δεν μπορούσα απλά να το πιάσω και να διαβάσω μια σελίδα. Ήθελε λίγο παραπάνω αφιέρωση για να σε τραβήξει στο μαγικό του κόσμο και να παλέψεις κι εσύ με όλα εκείνα τα τέρατα που κρύβονταν στον μαγικό κόσμο πίσω από το δέντρο...